DISLIKE :: CUT :: ไม่ชอบ 9

ฝ่ามือหนาจับเข้าที่เอวบางก่อนที่จะสอดมือเข้าไปไล้ผิวเนียนใต้เสื้อเชิ้ตสีขาวนั้น แล้วหยอกล้อกับยอดอกสีสวยอย่างสนุกมือ การกระทำเหล่านั้นเรียกเสียงครางเบาๆในลำคอได้เป็นอย่างดี

บัดนี้คนตัวบางก็ยังสาละวนกับการปลดกระดุมเสื้อของเขาออกอย่างเชื่องช้า ปลายนิ้วเรียวก็ไล้ไปตามแผงอกอย่างสั่นๆเพราะผลจากการกระตุ้นของมินโฮ และดูเหมือนร่างบางจะรู้สึกได้ว่าส่วนข้างล่างของร่างสูงเริ่มจะคับแน่นขึ้นมาเสียแล้ว แต่ก็ยังคงเพิ่มแรงบดเบียดเข้าไปอีกราวกลับจะกลั่นแกล้งอีกฝ่าย

จนในที่สุดมินโฮก็เป็นฝ่ายดึงคีย์ลงมาอยู่ภายใต้ร่างของตนอีกครั้ง ก่อนจะไล่จูบตั้งแก่หน้าผากลงมาเรื่อยๆ ซุกไซร้โครงหน้าหวาน ซอกหู ก่อนที่จะลงมาขบเม้มแรงๆให้เกิดรอยแดงขึ้นที่ซอกคอ แล้วขยับมาหยอกล้อที่ยอดอกอีกครั้งด้วย ปลายลิ้นไล้เลียราวกับเด็กที่กำลังเลียไอศกรีม ก่อนจะดูดเบาๆ ทำเอาแผ่นหลังบางแทบอยู่ไม่ติดที่นอน สองมือที่ยึดที่หลังต้องเปลี่ยนขึ้นมาขยุ้มเรือนผมสีดำอย่างไม่รู้ตัว

ไม่รู้เมื่อไหร่ที่เสื้อผ้าของทั้งสองฝ่ายร่วงหล่นอยู่ที่พื้น รู้อีกทีก็เหลือแต่ร่างเปลือยเปล่า ขณะที่ยังคงหยอกล้อกับส่วนบน มือเรียวของมินโฮก็เคลื่อนลงมาจับสะโพกก่อนจะลากผ่าน แล้วใช้นิ้วเรียวส่งเข้าไปลุกล้ำในช่องทางด้านหลังเพื่อเตรียมความพร้อม

การกระทำที่แตกต่างจากครั้งแรกมากโข ความหวาบหวามที่คีย์ได้รับแทบจะทำให้ตนนั้นระเบิดตัวเองออกเป็นเสี่ยง เมื่อมินโฮเห็นว่าส่วนนั้นของตนเองเริ่มจะพองแน่นแล้ว มินโฮก็เกิดนึกอะไรบางอย่างขึ้นได้ จึงตัดใจปล่อยมือจากเรือนร่างบางของคีย์ แล้วเดินไปหยิบอะไรบางอยากออกมาจากกระเป๋าตังค์ของตนเอง แล้วถือกลับมาที่เตียงนอนนุ่มอีกครั้ง

“จะได้ไม่ต้องมาว่ากันอีก”

พูดจบก็ฉีกซองถุงยางออกก่อนจะจัดการสวมมันเข้าไป ก่อนที่กิจกรรมทางกายครั้งนี้จะเริ่มต่อไป ความรู้สึกคับแน่นเหมือนครั้งแรกยังคงทำให้รู้สึกดีอย่างบอกไม่ได้ มินโฮมั่นใจว่าตั้งแต่วันนั้นคีย์คงไม่ได้ไปนอนกับใครแน่ ความรู้สึกที่ได้เป็นเจ้าของร่างกายนี้อีกครั้ง มันทำให้เขาเริ่มโลภมาก อยากจะเป็นเจ้าของร่างกายนี้ตลอดไป

“คุณ~” มือเล็กจิกเล็บลงบนแผ่นหลังของอีกคนเพื่อระบายความเสียวซ่านที่ได้รับ ใบหน้าหวานแดงก่ำและชื้นเหงื่อที่ซบอยู่บนไหล่กว้างเชิดขึ้นสูงเมื่อรู้สึกใกล้จะถึงฝั่งเต็มที ทำให้มินโฮเริ่มจะสติกระเจิงอีกครั้ง ก่อนจะหันมาเอ่ยขอร้องแกมสั่งกับร่างบางที่ปรือตามองมาทางเขาอยู่

“เรียกชื่อฉันสิคีย์”

“มินโฮ~ อ๊าาาา” ปลดปล่ยความต้องการของตนเองออกมาทันทีหลังจากเรียกชื่ออีกฝ่าย และเสียงของคีย์ก็กระตุ้นอารมณ์ให้มินโฮสุขสมไปตาม ๆ กันเพียงไม่กี่วินาที

“อืมมมมม คีย์~”

ภารกิจอันแสนหวานเสร็จสิ้นลง มีเพียงแค่ของเหลวขุ่นที่ทะลักออกมาจากตัวของคีย์ที่ไหลเปรอะเปื้อนหน้าท้องแกร่งของมินโฮและเลอะไปถึงผ้าปูที่นอน มินโฮจึงถอนตัวออกมาก่อนจะหายเข้าไปจัดการตัวเองในห้องน้ำซักครู่แล้วกลับออกมาอีกครั้งพร้อมกับผ้าชุบน้ำและกะละมังใบเล็ก เพื่อจะเช็ดทำความสะอาดให้แก่ร่างบางก่อนจะหาชุดนอนมาสวมให้ แล้วตนจึงกลับเข้ามาทิ้งกายลงนอนข้างๆด้วยความง่วงและเพลียจากกิจกรรมที่เพิ่งผ่านพ้นไป

 อย่าลืมกลับไปอ่านต่อในเด็กดีนะคะ >>  http://writer.dek-d.com/richgirl/story/viewlongc.php?id=1197164&chapter=10

DISLIKE :: CUT :: ไม่ชอบ 8

"อืม~"

เสียงหวานครางออกมาเบาๆ หลังจากที่กลีบปากของทั้งสองฝ่ายบดเบียดช่วงชิงความหอมหวานซึ่งกันและกัน ความร้อนภายในกายเริ่มประทุมาข้างนอก เหงื่อเม็ดเล็กเริ่มซึมออกมา สีหน้าแดงก่ำของหญิงสาวพร้อมกับร่างที่อ่อนระทวยในอ้อมกอด ชายหนุ่มจัดการอุ้มหล่อนมายังเตียงกว้างก่อนจะค่อยๆวางลงบนเตียง

มินโฮค่อยๆโน้มตัวลงไปทำให้หญิงสาวภายใต้ร่างของเขาจมลงไปในที่นอนนุ่ม แต่แล้วใบหน้าของใครอีกคนเริ่มซ่อนทับหล่อนขึ้นมาอีกครั้ง ครั้นก้มตัวลงไปสูดดมความหอมที่ซอกคอของอีกฝ่ายกลับไม่ใช่กลิ่นหอมอ่อนๆแบบที่เขาอยากได้ นิ่งค้างไปชั่วครู่ก่อนจะเอ่ยกระซิบข้างหูของหญิงสาวเบาๆ

"เดี๋ยวผมไปอาบน้ำก่อนนะ" พูดจบก็ถอนตัวออกมา ก่อนจะลุกขึ้นแล้วเดินตรงไปยังห้องน้ำทันที

เสียงน้ำตกกระทบพื้นดังไปทั่วทั้งห้องน้ำ ร่างกายกำยำที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามและกล้ามท้องที่เห็นได้ชัดเจนตามแบบฉบับของคนที่ออกกำลังกายเป็นประจำ ชายหนุ่มปล่อยให้น้ำจากฝักบัวรินไหลผ่านร่างกายเพื่อชำระล้างคราบไคลและความร้อนภายในร่างกาย

มันคงเป็นเรื่องปกติของผู้ชายสำหรับการช่วยตัวเองในยามที่ร่างกายต้องการ  มือหนาถูไถไปทั่วผิวกาย ความลื่นจากฟองสบู่ทำให้อารมณ์ที่ครุกรุ่นเริ่มพุ่งพล่านขึ้นไปอีก ก่อนที่มืออีกข้างจะค่อยๆเคลื่อนลงต่ำไปขยับความแกร่งนั้น แล้วค่อยๆ เพิ่มความเร็วขึ้นเรื่อยๆ

หากแต่ใบหน้าหวานของใครคนหนึ่งที่ลอยเข้ามาในสมองในยามที่ร่างกายต้องการจะปลดปล่อยนี่สิ มินโฮคิดว่ามันคงจะไม่ปกติสำหรับเขาเสียแล้ว แต่ในเวลานี้คงไม่อาจห้ามความคิดหรือหาเหตุผลได้อีกต่อไปในเมื่ออารมณ์ที่ก่อตัวตัวเริ่มมากขึ้นทุกที

“อ่าาาา คีย์” เอ่ยเรียกชื่อใครอีกคนที่เข้ามาอยู่ในมโนความคิด ยิ่งคิดไปถึงเสียงหวานที่เอ่ยเรียกชื่อเขายามที่ร่างบอบบางตกภายใต้ร่างของเขา ผิวกายขาวเนียนที่ถูกเติมแต่งไปด้วยรอยรักสีกุหลาบ ชวนกระตุ้นให้ความต้องการของมินโฮสูงยิ่งขึ้นไปอีก

“อืมมม~”  เสียงทุ้มต่ำครางในลำคออย่างพึงพอใจ แม้จะไม่ได้เข้าไปในตัวของคีย์แต่แค่นึกภาพมันก็ทำให้ชายหนุ่มปั่นป่วนชวนแทบจะกลั้นเอาไว้ไม่ไหว จนในที่สุดอารมณ์ที่พุ่งพล่านก็พุ่งขึ้นสูงสุดแตะเส้นความสุขด้วยมือของตนเอง

“อึก อ่าาาา~” อกแกร่งกระเพื่อมขึ้นลงอย่างหนักหน่วงหลังเสร็จสิ้นภารกิจ มินโฮมองคราบของเหลวข้นขุ่นที่ไหลติดมือของตนด้วยสายตานิ่งเฉย ก่อนที่จะจัดการทำความสะอาดร่างกายของตนอีกครั้ง

ขายาวก้าวออกจากห้องน้ำ แล้วหยิบชุดที่ถอดทิ้งไว้ขึ้นมาใส่ การกระทำเหล่านั้นสร้างความแปลกใจให้กับหญิงสาวที่นอนรออยู่บนเตียงไม่น้อย หล่อนเอ่ยถามมินโฮด้วยความสงสัย หากแต่คำตอบของมินโฮก็ทำเอาหญิงสาวแทบจะข่มความเสียดายเอาไว้แทบไม่อยู่

"ผมว่าวันนี้เราจบแค่นี้เถอะ ไปแต่งตัวนะเดี๋ยวผมไปส่ง" ชายหนุ่มว่าพลางหยิบชุดที่วางพลาดไว้ที่เก้าอี้แล้วยื่นให้หญิงสาว เมื่อปฏิเสธอะไรไม่ได้หล่อนจึงทำได้แค่ฮึดฮัดแล้วพาร่างของตัวเองหายเข้าไปในห้องน้ำแทน

ก็แค่อยากลองพิสูจน์กับสิ่งที่ยังค้างคาใจ ไม่ใช่แค่วันนี้ที่เขาเป็นแบบนี้ เมื่อคราวที่ไปญี่ปุ่นก็เป็นแบบนี้เช่นกัน เขาไม่สามารถลบภาพของคีย์ออกไปได้เลยซักครั้ง และหลังจากวันนั้นเขาก็ไม่สามารถนอนกับใครได้เลย สุดท้ายก็ต้องจบลงด้วยมือของตัวเองร่ำไป

กับผู้หญิงก็ไม่ได้ กับผู้ชายคนอื่นก็เป็นไปไม่ได้อีกเพราะบอกแล้วว่าเห็นแค่หน้าเขาก็ไม่ไหวแล้ว

ไม่ว่ามันจะเรียกว่ารักหรือไม่ แต่นายจะต้องชดใช้ที่ทำให้ฉันต้องเป็นแบบนี้ คิมคิบอม

"อ๊ะ~"

ร่างกายที่แนบชิดราวกับจะหลอมรวมกันเป็นร่างเดียว อาการวูบโหวงที่ช่วงท้องก่อตัวขึ้นหากแต่ก็สุขสมอย่างบอกไม่ถูก ต่างฝ่ายต่างหลงไหลในกันและกัน

ยิ่งแรงกระแทกมากขึ้นเสียงร้องครางก็ยิ่งดังขึ้น ไม่ใช่ความเจ็บ แต่มันเป็นความสุขที่แทบทะลักอก ร่างบางปล่อยให้ร่างกายเคลื่อนไหวไปตามการบังคับของร่างสูงใหญ่

ขาเรียวที่เกี่ยวเอวของชายหนุ่มเอาไว้แทบจะไร้เรี่ยวแรงในการเกาะ หากแต่คีย์ก็มั่นใจว่าเขาจะไม่ร่วงหล่นลงไปแน่ เพราะยังมีมือแกร่งของอีกคนคอยโอบประคองสะโพกของเขาเอาไว้อยู่

"อื้อออ~"

"อ่าาาาาาาา"

สัมผัสอ่อนโยนตั้งแต่เริ่มแรกจนถึงจุดหมายปลายทาง และเสียงทุ้มที่คอยปลอบประโลมยามที่เขารู้สึกหวั่นกลัวเมื่อต้องเจอกับสิ่งที่ไม่คุ้นเคย ทำให้คีย์ไม่อาจหักห้ามใจได้เลย

"อีกนิดนึงนะ จะใกล้จะถึงแล้ว อ่าาา" ชายหนุ่มพูดพลางกดจูบลงมาที่ศีรษะก่อนที่จะเร่งจังหวะให้เร็วยิ่งขึ้นไปอีก และในที่สุดสิ่งที่อยู่ภายในก็ปะทุออกมาเอ่อล้นช่องทางสีหวานและไหลเปรอะขาเรียว ที่บัดนี้ถูกแต่งแต้มไปด้วยรอยสีแดงจากการพรมจูบ เช่นกันกับคีย์ที่ก็ระเบิดความต้องการออกมาเลอะหน้าท้องแกร่งของอีกฝ่าย

"อ๊าาา พี่ยุนโฮ" เสียงหวานเอ่ยชื่อของบุคคลที่พาเขาไปถึงฝั่งฝันได้สำเร็จ หากแต่ประโยคที่อีกฝ่ายเอ่ยออกมานั้นทำให้สวรรค์ของเขาพังทลายแทบจะสลายไปกับธาตุอากาศ

"อ่าา แจจุง"

อย่าลืมกลับไปอ่านต่อในเด็กดีนะคะ >> http://my.dek-d.com/richgirl/story/viewlongc.php?id=1197164&chapter=9

DISLIKE :: CUT :: ไม่ชอบ 2

ร่างสูงจัดการถอดสูทสีดำของตนเองออก ไม่นานกระดุมเสื้อเชิ้ตสีดำก็ถูกปลดออกจนหมดเผยให้เห็นกล้ามมัดในแบบที่คีย์ไม่มี เข็มขัดที่ถอดออกถูกเขวี้ยงไปข้างๆราวกับของไร้ค่า ก่อนที่มินโฮจะเลื่อนมือมาปลดกระดุมของอีกฝ่ายด้วยความเร็วชนิดที่คีย์ยังไม่ทันได้ตั้งตัว เมื่อเปลื้องท่อนบนเสร็จก็เลื่อนลงมาปลดซิปกางเกงออกก่อนจะดึงกางเกงสีดำเข้ารูปนั้นออกอย่างรวดเร็ว จนมาถึงปราการด่านสุดท้ายที่ก็ถูกถอดออกอย่างไร้ความปราณี

มือหนาจับขาเรียวนั้นแยกออกก่อนจะสอดใส่ความเป็นชายของตนเข้าไปโดยไม่มีการปลุกเร้าใดๆทั้งสิ้น

“โอ๊ยยยยย” คีย์ร้องออกมา...ไม่ใช่ด้วยความเสียวซ่าน แต่เหมือนจะด้วยความเจ็บปวดเสียมากกว่า แม้ว่าความเจ็บปวดนั้นจะไม่ได้มากมายนัก เพราะเขาเองก็ใช่ว่าจะบริสุทธิ์ หากแต่การที่สอดแทรกร่างเข้ามาอย่างรุนแรงภายโดยไม่ได้รับปลุกเร้าจนพร้อมถึงขนาดที่จะรับการสอดใส่ได้นั้น ก็ทำให้ร่างบางรู้สึกร้าวขึ้นมาในบริเวณที่ถูกรุกล้ำอย่างช่วยไม่ได้

ชายหนุ่มไม่ทันได้ใส่ใจว่าเสียงหวานที่หวีดร้องขึ้นมาเบาๆนั้นเกิดจากสาเหตุอะไรกันแน่ เขาฝังใบหน้าลงกับซอกคออุ่น กัดฟันแน่นกับความรู้สึกบีบรัดรอบแก่นกายที่รุนแรงเสียจนเขาแทบจะทนไม่ไหว แม้เขาจะดันร่างเข้ามาได้เพียงครึ่งทางเท่านั้น หลังจากที่สะกดกลั้นข่มอารมณ์ไม่ให้ระเบิดออกมาเสียแต่เดี๋ยวนี้ได้จนสำเร็จ

มินโฮก็ค่อยๆช้อนสองมือเข้าใต้บั้นท้ายตึงแน่น กระชากร่างบางเข้าหาอีกสองสามครั้ง จนกระทั่งเขาสามารถล่วงล้ำผ่านความคับแน่นเข้าไปได้จนสุดทาง ท่ามกลางเสียงหวีดร้องเบาๆอีกคราของเจ้าของร่างงาม ที่ตามมาด้วยอาการจุกแน่นจนแทบจะทนไม่ไหวกับขนาดของสิ่งแปลกปลอมในร่างรวมทั้งแรงกระแทกกระทั้นของผู้เป็นเจ้าของ

น้ำตาของคีย์พลันขังคลอขึ้นในดวงตาอีกครั้ง เมื่อความเจ็บปวดที่เกิดขึ้นทำให้เขาพาลนึกไปถึงค่ำคืนแรกที่ต้องสูญเสียความเป็นชาย...ชนิดที่เรียกว่าโหดร้าย ป่าเถื่อน ไร้ซึ่งความเป็นมนุษย์จากชายที่ขึ้นชื่อว่าเป็น.....รักแรก

“อ่ะ อ่าาา คีย์” มินโฮครางออกมาเบาๆเมื่อสามารถพาร่างของตนเข้าไปได้จนสุด หากแต่ชายหนุ่มยังไม่ยอมขยับกาย เพราะเกรงว่าจะไม่สามารถทนทานกับความรู้สึกเสียวซ่านที่เกิดจากแรงบีบรัดภายในร่างบางนั้นได้

ไม่เคยเลยจริงๆที่เขาจะรู้สึกรุนแรงถึงขนาดนี้กับคู่นอนคนไหน เพียงแค่แทรกกายเข้าไปเท่านั้น ความรู้สึกของเขาก็จวนเจียนจะถึงจุดระเบิด...สวยไปทั้งร่าง ผิวกายขาวเนียนราวกับหิมะ เนื้อตัวนุ่มแน่นไม่หย่อนคล้อย ช่องทางสีเรื่อราวกับไม่เคยถูกผู้ใดแตะต้อง แล้วยังความรู้สึกคับแน่นที่เขาสัมผัสอยู่นี่อีกหล่ะ ชายหนุ่มอดเผลอนึกไปไม่ได้ว่าเขากำลังร่วมรักอยู่กับหนุ่มน้อยบริสุทธิ์ที่ไม่เคยผ่านใครมาก่อน แต่ความคิดก็คงเป็นแค่ความคิดที่หลอกตัวเองเพราะชายหนุ่มเองก็รู้อยู่แก่ใจว่าคนตรงหน้านี้ก็เคยผ่านเพื่อนเขามาแล้ว

...แล้วจะเสียดายอะไรกันชเวมินโฮ

“เอาออกไปนะ ฮึก~” เสียงหวานที่ติดจะสะอื้นเล็กน้อยเอ่ยอย่างแผ่วเบา ไม่แม้กระทั่งจะเงยขึ้นมามองหน้าอีกฝ่ายและเพราะเสียงนั้นเองที่ทำให้ชายหนุ่มรู้สึกตัวขึ้นมาได้ นึกโกรธตัวเองอยู่ลึกๆที่บังคับขืนใจร่างบาง ทั้งๆที่มันไม่ใช่นิสัยของตัวเองเลยซักนิด ถึงเขาจะนอนกับผู้หญิงมาหลายคน แต่ทุกคนก็ล้วนแล้วเต็มใจที่จะสานสัมพันธ์กับเขาทั้งนั้น แล้วสิ่งที่เขาทำกับคีย์เล่า ทำไมความรู้สึกโกรธมันถึงได้บดบังจิตสำนึกไปเสียหมด

แต่ถ้าจะให้หยุดก็คงจะไม่ได้เสียแล้ว.....มือหนาเลื่อนไปเกลี่ยหยดน้ำตาที่กำลังไหลออกมา แต่ดูเหมือนว่ายิ่งเช็ดเท่าไหร่มันก็ยิ่งไหลมากขึ้นเท่านั้น

“อย่าร้องสิ” เสียงอ่อนโยนนั้นทำให้คีย์ต้องหันมาสบตากับเจ้าของเสียงทุ้มนั่น โดยที่ร่างกายของทั้งสองฝ่ายก็ยังคงเชื่อมติดกันอยู่เช่นเดิม

“ผมเจ็บ” เจ็บทั้งร่างกายที่ถูกกระทำราวกับเขาเป็นสิ่งของ เจ็บทั้งหัวใจยามที่ภาพในอดีตหวนตีกลับขึ้นมา เมื่อไม่อาจห้ามการกระทำของคนตรงหน้า สุดท้ายก็ต้องข่มอารมณ์และน้ำตาไม่ให้ไหลออกมาอีก ไม่อยากให้คนตรงหน้าได้เห็น

ไม่อยากกลับไปเป็นคิบอมที่อ่อนแออีกแล้ว

“งั้นก็อย่าเพิ่งขยับนะ” แต่แล้วสัมผัสที่ปวดร้าวก็แปรเปลี่ยนเป็นหวามไหว ความรู้สึกภายในเริ่มไม่อาจต่อต้านได้ มือที่เช็ดน้ำตาอยู่นั้นค่อยๆเลื่อนมาปัดผมที่ปรกใบหน้าออก สองสายตาประสานกันราวกับมนต์สะกด ก่อนจะโน้มตัวลงมาประกบริมฝีปากบางอย่างอ่อนโยน ไร้ซึ่งการต่อต้าน ค่อยๆละเลียดลิ้นไล้ไปทั่วริมฝีปาก แล้วส่งปลายลิ้นเข้าไปในโพรงปากของอีกฝ่าย หวานชวนน่าหลงไหล เนิ่นนานจนแทบขาดใจ มือบางตวัดขึ้นไปโอบที่คอของมินโฮอย่างอ่อนแรงราวกับจะหาที่ยึดเหนี่ยว

“อืออออ~” เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายเริ่มจะขาดอากาศหายใจชายหนุ่มจึงยอมถอนริมฝีปากออกมา ก่อนจะค่อยๆพรมจูบไปตามใหน้ารวมไปถึงใบหู แล้วฝังใบหน้าลงสูดดมความหอมหวานบนลาดไหล่เนียนของร่างบาง ตีตราลงบนผิวสีน้ำนมนั้นราวกับแสดงความเป็นเจ้าของ เมื่อเห็นว่าสีหน้าของอีกฝ่ายเริ่มดีขึ้นแล้ว มินโฮจึงค่อยขยับสะโพกอย่างเชื่องช้าเพื่อไม่ให้ร่างบางเจ็บไปมากกว่านี้

“ยังเจ็บอยู่หรือเปล่า” ชายหนุ่มถามเสียงสั่นพร่าเมื่อแรงเสียดสีจากการขยับเคลื่อนไหวนั้นก่อให้เกิดความเสียวซ่านแก่ร่างกายส่วนที่สอดแทรกลึกอยู่ในร่างบาง ไม่มีเสียงตอบรับจากคีย์นอกจากดวงหน้าหวานที่ส่ายไปมาและแก้มใสที่บัดนี้เจือไปด้วยสีแดงระเรื่อที่ชายหนุ่มก็ไม่อาจแน่ใจว่ามาจากความสุขสมหรือความเขินกัน

“อ๊ะ อ๊า~” เสียงหวานครางเบาๆเมื่อเขากระแทกกายเข้ามา ไหนจะส่วนอ่อนไหวที่ได้รับการปรนเปรอจากมือหนานั้นอีก

“อืมมมมม~”

“เบาเบาหน่อยสิ” เป็นคีย์เองที่เอ่ยประท้วงออกมาอย่างสั่นๆ เมื่อเขาซุกใบหน้าลงงับเม้มยอดอกพร้อมกับรั้งเอวบางให้ขยับเร็วขึ้นไปอีก

“เรียกชื่อฉันสิ” เอ่ยทั้งที่ริมฝีปากยังวนเวียนอยู่เหนือยอดอกสีสวยคู่นั้น

“อะ มินโฮ~ ” คีย์หายใจหอบราวกับวิ่งเป็นสิบๆไมล์ ร้อนรุ่มไปหมดทั้งร่าง โดยเฉพาะในส่วนที่เนื้อต่อเนื้อบดเบียดเสียดสีกันอย่างไม่มีใครยอมใคร

อารมณ์ปรารถนาเดือดพล่านขึ้นเรื่อยๆเมื่อส่วนอ่อนไหวของร่างบางจวนจะใกล้ถึงฝั่งฝัน และจังหวะนั้นเองที่ชายหนุ่มกระแทกตัวเข้ามาถูกจุด เป็นครั้งแรกที่เขาเกิดความรู้สึกแบบนี้เวลาที่ร่วมรัก...ความรู้สึกเสียวซ่านที่แล่นขึ้นมาอย่างช้าๆ ส่งผลให้คีย์สะท้านไปทั้งร่าง โน้มตัวไปข้างหน้าอีกนิดเพื่อให้จุดไวต่อความรู้สึกนั้นได้รับการเสียดสีมากยิ่งขึ้นในยามที่มินโฮกระแทกแก่นกายเข้ามา เรียวแขนบอบบางกอดกระหวัดรัดร่างใหญ่ไว้พร้อมกับเสียงครางที่หลุดลอดผ่านริมฝีปากอิ่มออกมาอย่างสะกดกลั้นไม่อยู่

“มะ มินโฮ เร็วๆ อ๊ะ ~”

“อืมมมม คีย์~”

เร่งจังหวะขยับสะโพกตอบโต้การเคลื่อนไหวของคีย์ แล้วนัยน์ตาคู่สวยลืมขึ้นตามคำอ้อนขอของเขา ตาต่อตาสบกันนิ่ง ต่างฝ่ายต่างสัมผัสถึงประกายระริกไหวในดวงตาของอีกฝ่าย ที่บ่งบอกถึงอุณหภูมิทางอารมณ์ซึ่งใกล้จะพุ่งถึงขีดสุด

“มินโฮ อ๊ะ อ๊าาาา ~” ดวงหน้าหวานจัดแอ่นเงยเมื่อความเสียวซ่านพุ่งสูงถึงขีดสุด เสียงครวญเรียกชื่อเขาตามมาด้วยเสียงกรีดร้องอย่างสุขสม ก่อนจะปลดปล่อยน้ำสีขาวขุ่นออกมาจนเปรอะไปทั่วหน้าท้องของอีกฝ่าย มินโฮกอดรัดร่างบางแน่น ซบหน้าลงกับแผ่นอกบาง หอบหายใจแรงเมื่อตัวเขาเองก็จวนเจียนใกล้ถึงฝั่งฝันแล้วเช่นกัน

“อืมมมมมม~”

เสียงครางต่ำในลำคอ แรงตอดรัดรุนแรงภายในร่างบางทำให้เขาไม่อาจทนทานไหวอีกต่อไป จนในที่สุด ชายหนุ่มก็กัดฟันแน่น ปลดปล่อยความร้อนจัดภายในร่างตนเข้าสู่ร่างบางโดยไม่อาจฝืนบังคับได้อีกต่อไป พร้อมกับที่อ้อมแขนแกร่งก็ตวัดกอดรัดร่างบางแน่นขึ้นอีกจนแทบจะละลายหายเป็นเนื้อเดียว เกร็งสะท้านด้วยความสุขที่ไม่อาจบรรยายออกมาเป็นคำพูดใดๆได้

หากแต่เงียบไปได้ไม่นานแรงอารมณ์ของทั้งสองฝ่ายก็ปะทุขึ้นอีกราวกับมีใครมาใส่หัวเชื้อ และคงไม่มีใครตอบได้ว่าเพลิงอารมณ์นี้จะไปสิ้นสุดเมื่อไหร่...

TBC